ارزش داشت؟

اگرچه هر روز جدید با دعای خالصانه برای یک روز خوب و پر برکت آغاز می شود، تجربه های بد اغلب با قسمت های غم انگیز خود همراه می شوند. چنین تجربیاتی ایمان فرد را پاره می کند. این امر به ویژه تأثیر منفی بر افرادی دارد که برای مدت طولانی زندگی ایمانی نداشته اند و هنوز تجربه کافی با خدا نداشته اند. می تواند به جایی برسد که سؤالات مشکوکی مطرح شود، مانند: ب.: «اگر خدا هست، چرا اجازه می دهد که اتفاقات بد بیفتد، چرا دخالت نمی کند؟» او عشق و قدرت لازم برای این کار را دارد! - یا نه؟ اگر چنین تجربیات منفی برای مدت طولانی با فرد همراه شود، ممکن است ایمان به تدریج از بین برود.
اگر قرار است به آن برسیم، از زندگی بدون ایمان راسخ چه می ماند؟ من نویسنده این مقاله مدت زیادی زندگی کرده ام و چیزهای خوب و بد زیادی را تجربه کرده ام. زندگی من بسیار متنوع و پرماجرا بوده است. با نگاهی به گذشته، فکر می کنم کارهای خوب زیادی انجام دادم، چه خانوادگی و چه عمومی. اما صادقانه بگویم - چیزهایی نیز وجود داشت که به دیگران صدمه زد و حتی به عنوان شیطان توصیف شد.
این تصور که این زندگی واقعی من بود و در نهایت به یک قبر ختم می شود، به شدت احساس نارضایتی می کنم. سالهای طولانی برای چه چیزی خوب بود؟ از من و بعد از من چه می ماند؟ آیا این زندگی "طولانی" ارزشش را داشت، چه رسد به پرداخت هزینه؟
به خصوص آتئیست ها چنین سوالی را از خود می پرسند! برای آنها، همه چیز در واقع به قبر ختم می شود. افراد کمی هستند که با آثارشان از تاریخ جان سالم به در ببرند. از کل، باقیمانده عظیم، تنها غبار کوچکی باقی مانده است که در زمین وسیع یا آب دریا پراکنده شده است. هیچ عکس دیگری در مقعد و آلبوم خانواده باقی نمانده است. به عبارت دیگر: چیزی از شخص باقی نمانده است - گویی هرگز آنجا نبوده است!
این امر دلیلی بر امید به بقای است که در ادیان مختلف به دنبال آن است. نگهبانی که معنای زندگی را می سازد. در این مرحله می شد ادیان مختلف را با باورهای ذهنی آنها نام برد. این اعتقاد در اینجا بر اساس کتاب مقدس - کتاب مقدس - کلام خدای کیهانی است.
انتخاب این کتاب و اعتبار آن در پیشگویی موجود در آن نهفته است - پیشگویی های بسیاری که در طول تاریخ به طور معجزه آسایی محقق شده اند. پیش بینی هایی که در مدت زمان کوتاه و در عین حال بسیار طولانی محقق شده و همچنان ادامه دارد.
این توضیح به پیشگویی خاصی برای زمان پایان تاریخ زمین اشاره دارد. او در مورد مردم خاص و زرادخانه سلاح های آنها صحبت می کند. در اینجا مهم است که تأکید کنیم که این دیدگاه خیلی وقت پیش نوشته شده بود، زمانی که مردم کوچکترین سرنخی از سلاح های امروزی نداشتند. منطقاً در آن زمان هیچ واژه و اصطلاح مناسبی برای توصیف درست وجود نداشت. به عنوان مثال، نویسنده جوئل از اسب ها و ارابه های جغجغه به صورت نمادین برای بیان قدرت و سرعت استفاده کرد.
در حدود پانزرواگن, هواپیما, سلاح های بیولوژیکی, مسلسل ها: فصل دوم کتاب یوئل با عنوان: لشکر ویرانگر در روز خداوند:

1/ «بوق شافار را بزنید... زیرا روز خداوند در راه است، آری، نزدیک است. … 2/… مثل سپیده دم بر کوه ها می گسترد، قوم بزرگ و نیرومندی که مانند آن از ازل وجود نداشته است و در زمان ها و نسل های آینده نیز وجود نخواهد داشت. هرکسی می تواند برای خودش تحقیق کند که امروز به کدام افراد بزرگ اشاره دارد.
آیه 3 به جزئیات مهمی اشاره می کند: «بلعیدن برگهای آتش در مقابل او پشت سرش و پشت سرش شعله ای فروزان.». جوئل بیننده چه سلاح هایی را دید که جلوی ارتش می رفت و آتش سوزی های بزرگ ایجاد می کرد؟ نارنجک های شلیک شده از توپ ها چنین تأثیری دارند. آتش نارنجک اول می رسد و فقط بعداً نیروهای نظامی می رسند.
4/آنها شبیه اسب هستند و مانند سواران می دوند.سلاح های موتوری بسیار سریع هستند.
5/ مانند ارابه‌های جغجغه‌دار از بلندی‌های کوه می‌آیند«در اینجا بیننده قطعاً هواپیماهای جنگنده را دیده است. "مانند شعله آتشی که غرش می کند و کاه را می بلعد«صدای مسلسل ها یادآور آتش ترقه در زمین کاه است.
7/مانند... جنگجویان از دیوار بالا می روند. هرکس راه خود را می رود و هیچکس از راه دیگری عبور نمی کند. 8/ هیچ کس دیگری را هل نمی دهد، هرکس راه خود را می رود. آنها با عجله از بین پرتابه ها (سلاح ها) عبور می کنند و نمی توان آنها را متوقف کرد.این تصویر به خوبی با خودروهای زرهی مطابقت دارد.
9/آنها به شهر حمله می کنند، به سمت دیوار می دوند، از خانه ها بالا می روند، مانند دزدها از پنجره بالا می روند.«دزد سر و صدا نمی کند. بی صدا حرکت می کند. سلاح های بیولوژیکی و شیمیایی چنین رفتار موذیانه ای دارند.
10/"زمین در برابر آنها می لرزد، آسمان می لرزد. خورشید و ماه تاریک می شوند و ستارگان درخشش خود را از دست می دهند.اجرام آسمانی در انفجار کور یک سلاح هسته ای محو می شوند.
سقوط بابل در یک ساعت بر اساس مکاشفه یوحنا، فصل 18: بابل در زمان های قدیم شهری بسیار بزرگ بود که نمی شد یک دفعه ویران کرد. حتی در سیل نیز تخریب به این سرعت اتفاق نیفتاد. تنها در اثر انفجار بمب اتمی است که معلوم می شود چیزهای غول پیکر در یک لحظه نابود می شوند. بر این اساس، اصطلاح «بابل» نماد شهری کنونی است که مانند شهر آن زمان، ناگهان نابود خواهد شد. این شهر با جزئیات بیشتر در پیوست توضیح داده شده است.
پس از آن، "بمب اتمی" در کتاب مقدس کشف شد. هشتم/ «بنابراین بلاهای ایشان (بابل) در یک روز (در یک ساعت - آیه 17) بیایید: مرگ و ماتم و گرسنگی و او در آتش خواهد سوخت; 9/ و پادشاهان زمین بر آنان گریه و زاری خواهند کرد، (شهرت بین المللی بابل امروز) 15/ «بازرگانان... از ترس عذابشان دور خواهند ایستاد...17/ برای در یک ساعت بنابراین ثروت بزرگ هدر رفته است. و هر سکان دار و هر دریانورد و ملوان و همه کسانی که در دریا کار می کنند، دور ایستاده بود" آتشی که باید از آن ترسید، آتش هسته ای است. 19/ و گفتند وای وای! شهر بزرگ… در عرض یک ساعت ویران شده است.”
کدام آتشی می تواند در یک روز، در یک ساعت، یک شهر بزرگ را ویران کند، گرسنگی ایجاد کند، و آنچه را که باقی مانده است، بیهوده کند؟ چه آتشی مردم را مجبور می کند که از آن فاصله زیادی بگیرند؟ تنها انفجار یک سلاح هسته ای می تواند چنین تأثیر بزرگی داشته باشد.
در مکاشفه یوحنا در فصل 18 تصویری مشابه با فصل دوم کتاب یوئل می‌یابیم. آیه 21 اطلاعات بیشتری در مورد این بمب اتمی ارائه می دهد: «و فرشته ای توانا سنگی مانند سنگ آسیاب بزرگ برداشت و به دریا افکند و گفت: «پس بابل شهر بزرگ به خشونت فرو ریخته خواهد شد و دیگر یافت نخواهد شد.»
معروف است که وقتی سنگ بزرگی با نیروی زیاد در آب می افتد، سوراخ آب ایجاد می شود. سپس آب به هم می ریزد و یک قارچ آبی بلند و پاشیده ایجاد می کند. وقتی یک بمب اتمی منفجر می شود وضعیت مشابه است: اخگرهای بزرگ و بلند انفجار در یک لحظه هوا را می سوزاند. خلاء بزرگی ایجاد می شود. سپس توده های هوای اطراف یکدیگر را پرتاب می کنند. یک موج فشاری ایجاد می شود که هر چیزی را که سر راهش قرار می گیرد از بین می برد. بدترین بخش تابش پس از آن است که خراب می شود، غیرقابل استفاده می شود و همه چیز را برای مدت طولانی آلوده می کند.
کتاب مقدس حاوی اطلاعات نبوی و جاری بیشتری است که تحقق آنها تأثیر مثبتی بر ایمان دارد و مردم را تشویق می کند تا برای آمدن باشکوه و باشکوه خداوند عیسی آماده شوند.
خداوند می‌گوید: «اما اکنون هم، با تمام دل، با روزه، گریه و ماتم به سوی من بازگرد. ۱۳ دل‌های خود را بشکنید نه جامه‌های خود را، و به سوی یهوه خدای خود بازگردید. زیرا او بخشنده، رحیم، صبور و بسیار مهربان است و به زودی از عذاب توبه می کند. 13 چه کسی می داند که آیا توبه نمی کند و توبه نمی کند و برکات را پشت سر خود می گذارد؟ (یوئیل 14: 2,12-14)

انهانگ:

سقوط بابل باستان، که در کتاب دانیال، فصل 5 به تصویر کشیده شده است. بابل تنها شهری نیست که سقوط کرده است، اما تنها شهری است که کتاب مقدس به تفصیل آن را ثبت کرده است. او همچنین از این شهر بزرگ در پایان تاریخ جهان گزارش می دهد. این نمونه ای از ثروت فراوان و نمونه ای از اختلاط دین واقعی با دین جعلی - دین بت پرستی است. این اختلاط بزرگترین موفقیت شیطان است. او آنقدر باهوش است که توانسته است میلیاردها نفر را همیشه با این مخلوط پنهان آلوده کند.
یکی دیگر از موارد اضافه شده به این موضوع را می توان در این وب سایت "Chest of Faith" تحت عنوان: "Fallen Babylon" یافت.