Familie - de kroon van de schepping

Op onze aarde schiep God in het begin majestueuze bergen en groene valleien; in de bergen liet HIJ zilveren glinsterende beken ontspringen; Hij sierde de laaglanden met stromen van machtige rivieren. Schiep kleine lariksen waarvan de trillers van grote hoogte over het uitgestrekte land weerklinken - ook een adelaar die majestueus in de lucht zweeft, wiens schaduw van zijn grote vleugels op het bloeiende veld valt - schiep ook een eendje, dat met zijn snavel op een korte nek onder de water waar zijn voedsel naar op zoek is - maar ook een giraf die dankzij zijn lange nek geniet van de bladeren van de hoge bomen. Waar het oog ook kijkt, er zijn wonderen van de natuur die God heeft geschapen voor de vreugde van mens en dier.

Vanaf het begin had God de wereld kunnen vullen met bloemen, bomen, mensen en dieren met de juiste hoeveelheid. Maar dan zou er geen opkomst zijn geweest, geen ontplooiing van kleine zaadjes door alle fasen van ontwikkeling heen tot aan de volwassenheid van de hele flora, fauna en ook van de mens. God regelde alles door de wereld in twee basisgroepen te verdelen: "mannelijk en vrouwelijk". Deze twee groepen komen voor in flora, fauna en mensen. Door een vereniging van deze twee groepen ontstaat proliferatie en een sociale bestaansvorm.

Door deze regeling verschafte God ook een basis voor de vorming van de menselijke familie. Dit besluit de prachtige creatieve activiteit van God. De menselijke familie is de kroon op de schepping geworden - de mooiste van alles wat God heeft geschapen.

Wat is de bijzondere schoonheid van een gezin? Het begint met een bruiloftsfeest, waarop de bruidegom en de bruid dolgelukkig zijn. Vooral de bruid schittert in haar omgeving met haar prachtige, oogverblindende witte jurk. Dan komen de kleine kinderen, die hun ouders voortdurend verblijden met hun springen, tjilpen, lachen, knuffelen, nieuwsgierigheid en ontwikkeling.

Menig jonge vrouw zou dit alles ook willen meemaken, maar het is haar niet gegund omdat geen enkele bruidegom haar om haar hand heeft gevraagd. Zo'n vrouw kijkt des te meer uit naar de nieuwe aarde, waar de schoonheid en charme van een eigen familie op haar wacht. Veel mensen die een liefhebbende echtgenoot hebben verloren, leven met hetzelfde verlangen.

De Bijbel spreekt op verschillende plaatsen over de schoonheid van een bruiloft, vooral over de bruid met haar witte kleren. De Heer Jezus ondersteunde zelfs met een wonder het succesvolle verloop van een bruiloft waarop Hij was uitgenodigd.

Satan, die ernaar verlangt om alles wat God heeft gemaakt te vernietigen, was specifiek gericht op het vernietigen van datgene wat het mooiste is: de menselijke familie. Het lijkt erop dat mensen uit gebroken, ongelukkige en gebroken gezinnen geen huwelijk en gezin willen hebben op de nieuwe aarde. Ze ondersteunen hun afkeer van het huwelijk op de nieuwe aarde met een bijbeltekst:

'En Jezus zei tegen hen: De zonen van deze wereld trouwen en worden uitgehuwelijkt; maar degenen die waardig worden geacht om deel te hebben aan die wereld en de opstanding uit de dood, trouwen niet en worden niet uitgehuwelijkt; want zij kunnen niet meer sterven, want zij zijn gelijk aan engelen en zijn zonen van God, zijnde zonen van de opstanding.” (Lucas 20,34:36-XNUMX)

De context van deze teksten gaat niet over het huwelijk, maar over het probleem van het sterven. Zonder de dood zou de vrouw in dit verhaal maar één keer trouwen. Vers 36 spreekt niet over de gelijkheid van engelen met mannen in het huwelijk, maar in niet-dood.

Van de zes Duitse vertalingen van het gegeven vers spreken er slechts twee over het huwelijk; vier van hen, evenals de Griekse basistekst, spreken van "vrijheid en zich vrij laten zijn". "Trouwen" en "vrij" zijn verschillende woorden. In de woordenboeken vinden we onder het trefwoord “vrouwen” de volgende woorden: woo, chase after, go on the court, woo, suggest, court, etc.

In de bredere zin van het woord zou het betekenen dat je je verlooft en vervolgens een man of vrouw koud laat, ongelukkig maakt, flirten, een proefhuwelijk aangaat, van partner verandert, enz. Natuurlijk zal dit soort verkering niet gebeuren op de nieuwe aarde. In plaats daarvan zal worden toegepast wat God vanaf het begin voor mensen heeft bedoeld.

"Maar hij antwoordde en zei: Hebt u niet gelezen dat de Schepper hen in het begin man en vrouw schiep, zeggende: 'Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en de twee zullen één vlees zijn'? ... Wat God heeft samengevoegd, mag de mens niet scheiden! (Matteüs 19,4:6-XNUMX)

Zelfs hier op deze aarde ziet het huwelijk zichzelf als een levenslange verbintenis; op de nieuwe aarde is het geldig voor alle eeuwigheid. Dan zijn mensen inderdaad volmaakt en toch verschillend van uiterlijk en karakter, want God heeft niet alle mensen gelijk geschapen. Dat is maar goed ook, want anders zou het leven erg saai, saai en eentonig zijn - zelfs op de nieuwe aarde.

Maar hoe moet een mens herkennen welke levenspartner bij hem past, hoe moet hij hem zoeken en hem uiteindelijk vinden? God is de enige die in de diepten van de ziel kijkt en als de schepper weet hij het beste welke twee karakters een goede match vormen en waar ze te vinden zijn. In Zijn grote barmhartigheid wil God - onze liefhebbende Vader - de verantwoordelijkheid nemen voor deze moeilijke keuze van een partner.

Als je gelukkig getrouwd wilt zijn, bid je in dit leven voor de juiste keuze van je toekomstige partner. Daarom hoeft hij niet te volgen of zich te laten volgen, maar kan hij deze belangrijke beslissing aan God overlaten. Het zal hetzelfde zijn op de nieuwe aarde. Meer details over de nieuwe aarde staan ​​in het boek Jesaja 11,6:9-65,17; 25:XNUMX-XNUMX en elders in het Woord van God.

Er wordt ook gesproken over zuigelingen, kleine jongens, zelfs jonge dieren op de nieuwe aarde. Een van deze teksten is wat moeilijker te begrijpen. Hierbij moet worden benadrukt dat het boek Jesaja deels in poëtische vorm is geschreven. In vers 20 staat: "Over honderd jaar sterft een kind." Deze poëzie is bedoeld om het volgende uit te drukken: "Kinderjaren sterven over honderd jaar" of duidelijker: "Over honderd jaar zal een kind volwassen worden. Zijn jeugd is voor altijd voorbij alsof hij is gestorven." Daar staat ook geschreven: "en niet een oude man die zijn dagen niet vervuld heeft". Ook hier zegt de poëzie: “Op de nieuwe aarde zal geen oude man zo zwak zijn dat hij zijn werk niet kan doen. - Hij zal niet zo zwak van geest zijn dat hij zijn dagen niet kan vullen met geestige dingen.

Voor degenen die een citaat citeren van EG White, (Written for the Church / Vol. 1 /182 - vermoedens over het leven op de nieuwe aarde) waarin een uitspraak wordt gedaan tegen het gezinsleven op de nieuwe aarde, geldt wat zij zelf zegt: “Beste lezer, ik beveel u het woord van God aan als leidraad voor uw geloof en handelen.” (EG p. 69) “Agree Testimonies die het niet eens zijn met het Woord van God, wijs ze dan af (Test 5, p. 722).

"En God zag alles wat hij had gemaakt, en zie, het was zeer goed." (Genesis 1:1,31) Als de familie op de nieuwe aarde niet haar rechtmatige plaats zou hebben, zou dat betekenen dat de oorspronkelijke schepping van God, die God beoordeeld als "zeer goed", was uiteindelijk niet erg goed. Het is ook belangrijk om te benadrukken dat God vanaf het begin alles heeft geschapen voor het eeuwige leven - inclusief het mooie en liefdevolle gezin.