İncil'deki tüm mesajların nihai amacı

Sevgili okuyucu, Allah'ın en büyük nimetinin nerede olduğunu biliyor musunuz? Hakkında düşün! Tanrı tarafından arandığınızı veya O'nun koruması altında olduğunuzu bilmek mi? O'nun sana yiyecek ve sakin bir gece verdiğini mi? O'nun hastalığınızda sizi iyileştirdiğini mi? Çabalarınızın iyi notlar alacağını ve övgüyle tanınacağınızı mı düşünüyorsunuz? Ve daha fazlası!

Yukarıdaki örnekleri aşan bir nimet, Tanrı tarafından bir günahkar olarak kabul edilmenin karşılıksız armağanıdır. Bu, Rab İsa'nın Golgota'daki ölümünün en belirleyici rolü oynadığı Müjde sayesinde mümkün olmaktadır.

Dürüst olalım: En son ölmeniz gerekiyorsa tüm bunların ne anlamı var? Ya da nihayet zamanınızı bir bulutun üzerinde, güzel bir "gecelik" giymiş, elinizde avuç içi ve arpla, neşeyle, tüm kalbinizle şarkı söyleyerek geçirebilirsiniz: Alleluia! Şükürler olsun! harcıyor mu? Bütün bir gün, bütün bir hafta, bütün bir ay, bütün bir yıl, bütün sonsuzluk.

Allah'ın lütfu olan başka bir şey daha var; bedeli ödenemeyen bir şey! Birçok insan bunu akıllarında ve kalplerinde arzulasa da, bırakın hararetli diyalogu, kitaplarda, vaazlarda, şiirlerde, sohbetlerde vs. hiçbir yerde ondan söz edilmiyor. Gerçekten tevbe eden ve tevbe eden kimseler için bu, Allah'ın en büyük nimetidir.

Rab İsa'nın Golgota'daki kurbanının bereketlenmesinden çok ve sık sık söz edilir. Bu makalede bahsedilen ve Allah sevgisini karakterize eden nimetten bahsedilse, çoğu insan muhtemelen şöyle diyecektir: Evet, bu çok açık! Bunu zaten biliyoruz! Eğer durum buysa, neden bu konu hakkında neredeyse hiç konuşulmuyor, eğer öyleyse neden bu kadar az konuşuluyor? Onda, her müminin ömrünün sonuna kadar beklediği, tarif edilemeyecek kadar büyük bir sevinç ve özlem vardır!

Peki belki de bu, günahların bağışlanmasıyla ya da tövbe eden bir kişinin çok arzuladığı ve özlediği sonsuz ölümden kurtuluşla ilgilidir? Günahtan özgürleşmenin ve sonsuza kadar bir bulutun üzerinde yüzmenin gerçek tatmini ne olabilir? Dürüst olalım: Yaşamın ne kadar neşeli doluluğunu getirirdi? Acaba şu doğru değil miydi: “Ölüler dirilmezse, yiyip içelim; çünkü yarın ölmüş olacağız!” (1 Korintliler 15,32:XNUMX)

İnsan, yaşam deneyimlerine bağlı olarak, özellikle bir zamanlar sahip olduğu ancak kaybettiği şeylerin özlemini çeker. Peki Adem ile Havva'nın hayatları boyunca kaybettikleri ve özlemini duydukları bu şey neydi?

Tanrı, yaratmayı tamamlayıp onu şöyle yaratırken çok iyi Yaratılışın tacı, yani gelecekteki evleri olarak yarattığı Adem ve Havva için muhteşem ve anlamlı bir bahçe dikti. Sadece bir bahçe olmamalı, aynı zamanda hedefe yönelik çalışmalarla da doldurulmalı. Orada bir ev inşa edebildiler, etrafına güzel bitkiler dikebildiler ve onu iyi, temiz durumda tutabildiler. “Ve RAB Tanrı adamı aldı ve onu Aden bahçesine koydu. mutlu bir şekilde yetiştirildi ve korundu”(Yaratılış 1:2,15)

İyi haberin -ebedi müjdenin- söylediği gibi, kurtarılanlar bu kayıp, kadim vatanı büyük neşe ve mutlulukla geri karşılayacaklar. “Artık başarabileceklerim için sonsuza kadar sevinin ve neşelendirin! Yeruşalim'i sevinç şehri yapacağım ve orada yaşayanları mutlulukla dolduracağım." (İşaya 65,18:XNUMX)

Çoğu zaman çetin mücadelelerin eşlik ettiği ve hala da sürdürmekte olduğu iman yaşamının asıl amacı o zaman gerçekleşecektir! Nihayetinde, yenilenen dünyadaki özlemini duydukları yuvaya sonsuza kadar yerleşmelerine izin verilecek ve buna izin verilecek. Bu yeni ev hakkında İncil'in çeşitli yerlerinde pek çok şey okuyabilirsiniz. İşaya kitabında gelecekteki vatanla ilgili bazı inceliklerin kısmen şiirsel bir biçimde yazıldığını bilmek gerekir. Şiir, alegorilerin ve ilham verici sözlerin bolca kullanıldığı bir ifade biçimidir.

Yenilenen dünyada sıkıcı ve basmakalıp bir yaşam olmayacak, aksine aklı başında ve verimli bir yaşam olacak, ancak günah ve bunun kötü sonuçları olmayacak. İnsanlarla Tanrı arasında ve aynı şekilde insanlar arasında birbirlerine karşı sevgi olacak; tanımı Ahlak Yasasının On Emirinde yer alan ve Yüce Tanrı'nın istisnasız her yaratıktan talep ettiği bir sevgi. O zaman bu artık zor olmayacak çünkü kurtarılanlar bunu eski yaşamlarında zaten öğrenmiş ve uygulamışlardır. Özellikle aile hayatı o zaman olağanüstü derecede çekici bir hava ve akıcılığa kavuşur. İşaya 11,1:9-XNUMX'da emzirilen bebeklerden ve oynayan küçük çocuklardan, hatta küçük oğlanların çoban olduğundan söz ediyor.

İlahiyatçılar, Yeşaya'da anlatılan bu yeni dünyaya inanmadıkları için, bunun, tamamen Tanrı'nın iradesine göre yaşamaları durumunda kendi topraklarındaki İsrail halkı için de geçerli olduğunu iddia ediyorlar. Burada mantıklı bir soru ortaya çıkıyor: Her şeyi önceden bilen Tanrı neden hâlâ bu büyük öngörüyü bildiriyordu?

" Dünya Sular denizin dibini kapladığından, (yalnız İsrail ülkesi değil) RAB bilgisi ile dolacak." (Yeşaya 35,5:10-XNUMX) Yeni dünyada bile devam eden Şabat okulu sayesinde, İnsanlar, özellikle Allah'ın büyüklüğü, hikmeti ve sevgisi hakkındaki bilgilerini geliştirmeye devam edecekler.

Meleklerin görünür varlığı sayesinde Şabat toplantılarının neşesinin de bugün olduğundan çok daha çekici olacağına inanıyorum.

Ayrıca yeni dünyanın büyük Kralı, Kurtarıcımız ve Rab İsa ile yapılacak konferanslarda da özel bir sevinç yaşanacağına inanıyorum. Bu ne sıklıkta gerçekleşecek? Belki aşağıdaki metinde söylendiği gibi:

“Çünkü yapmakta olduğum yeni gökler ve yeni yer önümde nasıl dayanacaksa, diyor RAB, ailen ve adınız da öyle kalacak. Ve bütün beşer, birbiri ardına yeni aylar ve birbiri ardına Şabat günleri tapınmak için önüme gelecek, diyor RAB.” (Yeşaya 66,22.23:XNUMX, XNUMX)

Bu tür konferanslarda Allah'ın çok önemli bir programını oluşturan özel bir şey gerçekleşecektir. Korkunç kozmik dramın artık tekrarlanmamasını istiyor. Tanrı'nın bu asil planında iki anıt yardımcı olacaktır.

Rab İsa'nın ellerindeki görünür işaretlere - yara izlerine - ek olarak, çarmıha gerilme işaretlerine ek olarak, başka bir hatırlama işareti daha vardır. Ebedi dumanların yükseleceği bir ikaz ve ikaz noktası olacaktır. Yaratıcı Tanrı ile Tanrı'nın emirleri olmadan sahte bir özgürlüğü teşvik eden asi baş melek Lucifer arasındaki kozmik mücadelenin, iyiyle kötünün mücadelesinin sembolü.

“Ve dışarı çıkıp bana isyan edenlerin cesetlerini görecekler; çünkü onların solucanları ölmeyecek, ateşleri sönmeyecek ve bütün beden için mekruh olacaklar.” (Yeşaya 66,24:14,11; Vahiy 19,3:XNUMX; XNUMX:XNUMX)

“Çünkü işte, yeni bir gök ve yeni bir yer yaratıyorum. Ve eski şeyler artık hatırlanmayacak ve artık akla gelmeyecek.” (İşaya 65,17:XNUMX) Bu ayeti doğru anlamak önemlidir, aksi halde hayatın ancak yeni dünyanın başlamasıyla başladığı düşünülebilir. Menge’nin çevirisi artık “eski devletlerin” akla gelmediğini söylüyor.
“Çünkü Rab'bin Kendisi, emir ve baş meleğin sesi ve Tanrı'nın borazan sesi üzerine gökten inecek ve önce Mesih'teki ölüler dirilecek. Daha sonra biz hayatta olanlar ve hayatta kalanlar, Rab'bi havada karşılamak için onlarla birlikte bulutlar içinde alınacağız ve böylece her zaman Rab'bin yanında olacağız. O halde şimdi bu sözlerle birbirinizi teselli edin! (1.Tes. 4,16:18-XNUMX)

Göklerimizin ve yerimizin yenilenmesinden sonra, Tanrı'nın ilk kez yaptığının aynısını tekrar söyleyeceğine kesinlikle inanıyorum: "Ve Tanrı yaptığı her şeye baktı ve işte, bunlar çok iyiydi." (Yaratılış) 1:1,31) Bu sefer sonsuza dek sürecek, çünkü tarih neyin iyi olduğunu öğrendi. Ve: Bir kimse tekrar gelip daha iyisini teklif ederse, Allah'ın onu kökünden yok etmesi meşru olur!

Ek:
EGWhite: “Büyük Çatışma”, s.673: “Başlangıçta insana krallığı olarak emanet edilen, onun tarafından Şeytan'ın eline verilen ve bu kadar uzun süre güçlü düşman tarafından tutulan yeryüzü, Tanrı'nın büyük planıyla yeniden ele geçirilmiştir. kefaret. Günah nedeniyle kaybedilen her şey geri getirildi. Tanrı'nın dünyayı yaratmaktaki asıl amacı, orası kurtarılanların ebedi meskeni haline getirildiğinde yerine getirilmiş olur. Doğrular ülkeyi miras alır ve sonsuza dek orada kalırlar.”
İşaya 65,17:25-XNUMX'te peygamber yeni dünyadaki koşullardan söz eder. Açıklama şu sözlerle başlıyor: “İşte, yeni bir gök ve yeni bir yer yaratıyorum.” Buna göre bu, bölümün geri kalanında olduğu gibi eski İsrail topraklarıyla ilgili olamaz, atmosfer dahil tüm gezegenimizle ilgilidir. .
İnancımızın temeli yalnızca İncil'dir!!! EGWhite'ın "Büyük Tartışma" adlı kitabında İşaya 11,7.8:172'deki ayetler "Seçilmiş Mesajlar I, s.674"deki iddiayla uyuşmadığı için bu kitapta XNUMX. sayfadan çıkarılmıştır. İncil'in önceliği korunmuyor!
Bu web sitesinde No. 7'de bulunabilecek “Yeni Dünya – Yaşamın Anlamı ve Saçmalığı” makalesi bu detaylandırmayı tamamlayıcı niteliktedir. İçtenlikle tavsiye edilir!