Ostatecznym celem wszystkich przesłań Biblii

Drogi czytelniku, czy zdajesz sobie sprawę, gdzie leży najwznioślejsze błogosławieństwo Boże? Myśleć o! Czy to świadomość, że Bóg cię pragnie, czy że jesteś pod Jego opieką? Że ON daje ci jedzenie i spokojną noc? Że ON cię uzdrowi z twojej choroby? Że Twoje wysiłki przyniosą dobre oceny i zostaniesz doceniony? I wiele więcej!

Błogosławieństwem przewyższającym powyższe przykłady jest darmowy dar bycia zaakceptowanym przez Boga jako grzesznik. Umożliwia to Ewangelia, w której śmierć Pana Jezusa na Golgocie odgrywa najbardziej decydującą rolę.

Bądźmy szczerzy: jaki jest w tym sens, skoro trzeba umrzeć jako ostatni? Albo żebyście mogli w końcu spędzić czas na obłoku, ubrani w piękną „koszulę nocną”, z palmą i harfą w rękach, śpiewając radośnie, z całego serca: Alleluja! Alleluja! spędza? Cały dzień, cały tydzień, cały miesiąc, cały rok, całą wieczność.

Jest coś jeszcze, co stanowi błogosławieństwo Boże – coś, za co nie można zapłacić! Chociaż wiele osób tęskni za tym czymś w swoich umysłach i sercach, nie ma o tym ani słowa w książkach, kazaniach, poezji, rozmowach itp., nie mówiąc już o gorliwym dialogu. Dla tych, którzy prawdziwie pokutują i nawrócili się, jest to odbicie największego błogosławieństwa Bożego.

O błogosławieństwie ofiary Pana Jezusa na Kalwarii mówi się bardzo dużo i często. Gdyby wspomniano o błogosławieństwie, o którym mowa w tym artykule, a które charakteryzuje miłość Boga, większość ludzi prawdopodobnie odpowiedziałaby: Tak, to jasne! W każdym razie to wiemy! Jeśli tak, to dlaczego tak mało się o tym mówi, a jeśli tak, to tak mało? Jest w nim nieopisana wielka radość i tęsknota, której każdy wierzący z pewnością oczekuje przez całe życie!

Może więc chodzi o odpuszczenie grzechów lub wybawienie od śmierci wiecznej, za czym tak bardzo tęskni i pragnie pokutujący człowiek? Jaką rzeczywistą satysfakcję dałoby uwolnienie od grzechu i unoszenie się na obłokach przez wieczność? Powiedzmy sobie szczerze: jaką radosną pełnię życia by to przyniosło? Czy nie byłoby raczej prawdą: „Jeśli umarli nie zmartwychwstaną, jedzmy i pijmy; bo jutro będziemy martwi!” (1 Koryntian 15,32:XNUMX).

W zależności od doświadczeń życiowych, człowiek szczególnie tęskni za tym, co kiedyś miał, ale utracił. Czym więc było to coś, co Adam i Ewa stracili i za czym tęsknili przez całe życie?

Gdy Bóg dopełnia stworzenia i czyni je takim, jakim jest bardzo dobrze Założył wspaniały i celowy ogród dla Adama i Ewy, których stworzył jako koronę stworzenia – ich przyszły dom. Nie powinien to być tylko ogród, ale powinien być również wypełniony celową pracą. Udało im się tam zbudować dom, posadzić wokół niego piękne rośliny i utrzymać go w dobrym, czystym stanie. „I Pan Bóg wziął człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden szczęśliwie uprawiane i konserwowane.” (Rodzaju 1:2,15)

Jak głosi dobra nowina – wieczna ewangelia – odkupieni powitają z powrotem tę utraconą, starożytną ojczyznę, ciesząc się wielką radością i błogością. „Cieszcie się i kibicujcie bez końca z powodu tego, co mogę teraz osiągnąć! Uczynię Jerozolimę miastem radości i napełnię jej mieszkańców szczęściem” (Izajasza 65,18:XNUMX).

Główny cel życia wiary, któremu towarzyszyły i nadal często towarzyszą ciężkie zmagania, zostanie wtedy spełniony! W końcu będą mogli i będą mogli na zawsze osiedlić się w upragnionym domu na odnowionej ziemi. Wiele o tym nowym domu można przeczytać w kilku miejscach Biblii. Warto wiedzieć, że w Księdze Izajasza pewne subtelności dotyczące przyszłej ojczyzny są częściowo zapisane w formie poetyckiej. Poezja jest formą ekspresji, która obficie wykorzystuje alegorie i słowa natchnione.

Na odnowionej ziemi nie będzie życia nudnego i banalnego, ale życie rozsądne i owocne, ale bez grzechu i jego złych konsekwencji. Będzie miłość między ludźmi a Bogiem, a także między ludźmi między sobą – miłość, której definicja zawarta jest w Dziesięciu Przykazaniach Prawa Moralnego i jest wymagana przez Boga Wszechmogącego od każdego stworzenia bez wyjątku. Nie będzie to już dłużej trudne, ponieważ odkupieni już się tego nauczyli i praktykowali w swoim dawnym życiu. Zwłaszcza życie rodzinne nabiera wtedy cudownie czarującego charakteru i płynności. Izajasz w rozdziale 11,1:9-XNUMX mówi o dzieciach karmionych piersią i o małych dzieciach bawiących się, a nawet o małych chłopcach pełniących rolę pasterzy.

Ponieważ teolodzy nie wierzą w tę nową ziemię opisaną u Izajasza, twierdzą, że odnosi się ona do ludu Izraela na ich ziemi, jeśli żył on całkowicie zgodnie z wolą Boga. Tutaj pojawia się logiczne pytanie: dlaczego Bóg, który wiedział wszystko z góry, nadal prorokował tę wielką przepowiednię?

„The Ziemia (nie tylko ziemia Izraela) zostaną napełnieni poznaniem Pana, tak jak wody pokrywają dno morza.” (Izajasz 35,5:10-XNUMX) Dzięki kontynuacji szkoły sobotniej nawet na nowej ziemi, ludzie będą nadal rozwijać swoją wiedzę, szczególnie o wielkości, mądrości i miłości Boga.

Wierzę, że także radość ze zgromadzeń szabatowych będzie znacznie bardziej atrakcyjna niż jakakolwiek inna dzisiaj, dzięki widzialnej obecności aniołów.

Wierzę też, że szczególnej radości będą spotkania z wielkim Królem nowego świata, naszym Zbawicielem i Panem Jezusem. Jak często to się będzie zdarzać? Może tak, jak mówi poniższy tekst:

„Jak bowiem trwać będą nowe niebiosa i nowa ziemia, które Ja stwarzam przede Mną – mówi Pan – tak trwać będzie wasz ród i wasze imię. I wszelkie ciało będzie przychodzić, aby oddać mi pokłon, jeden księżyc po nowiu i jeden sabat po drugim, mówi Pan” (Izajasza 66,22.23:XNUMX, XNUMX).

Na takich konferencjach będzie miało miejsce coś szczególnego, co stanowi bardzo ważny program Boży. Chce, aby ten straszny kosmiczny dramat już się nie powtórzył. W tym szlachetnym planie Bożym pomogą dwa pomniki.

Oprócz widocznych znaków – blizn – na rękach Pana Jezusa, znaków ukrzyżowania, jest jeszcze jeden znak pamięci. Będzie punkt ostrzegawczy i ostrzegawczy, w którym uniesie się wieczny dym. Symbol kosmicznej walki, walki dobra ze złem, pomiędzy Bogiem, Stwórcą, a pomiędzy buntownikiem, archaniołem Lucyferem, który propagował fałszywą wolność pozbawioną przykazań Bożych.

„I wyjdą i zobaczą zwłoki tych, którzy zbuntowali się przeciwko mnie; bo ich robak nie zginie ani ogień ich nie zgaśnie, i będą obrzydliwością dla wszelkiego ciała” (Izajasz 66,24:14,11; Objawienie 19,3:XNUMX; XNUMX:XNUMX).

„Oto bowiem stwarzam nowe niebo i nową ziemię. I nie będzie się już wspominać dawnych rzeczy i nie będą już przychodzić na myśl” (Izajasza 65,17:XNUMX). Prawidłowe zrozumienie tego tekstu jest ważne, gdyż w przeciwnym razie można by pomyśleć, że życie zaczyna się dopiero wraz z początkiem nowej ziemi. Tłumaczenie Menge mówi, że „byłe państwa” już nie przychodzą na myśl.
„Gdyż sam Pan zstąpi z nieba na rozkaz i na głos archanioła i trąby Bożej, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi. Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach na spotkanie Pana w powietrzu i tak będziemy z Panem zawsze. Zatem teraz pocieszajcie się wzajemnie tymi słowami! (1 Tes. 4,16:18-XNUMX)

Mocno wierzę, że po odnowieniu naszych niebios i ziemi Bóg powie jeszcze raz to samo, co za pierwszym razem: „I spojrzał Bóg na wszystko, co uczynił, i oto było bardzo dobre” (Księga Rodzaju). 1:1,31) Tym razem na zawsze, bo historia nauczyła się, co jest dobre. Oraz: Jeśli ktoś przyjdzie ponownie i zaoferuje coś lepszego, Bóg będzie miał prawo wykorzenić to z głębi serca!

Dodatek:
EGWhite: „Wielki Konflikt”, s. 673: „Ziemia, pierwotnie powierzona człowiekowi jako jego królestwo, zdradzona przez niego w ręce szatana i przez tak długi czas trzymana w posiadaniu potężnego wroga, została odzyskana przez wielkiego plan odkupienia. Wszystko, co zostało utracone przez grzech, zostało przywrócone. Pierwotny cel Boga w stworzeniu ziemi zostaje spełniony, gdy staje się ona wiecznym mieszkaniem odkupionych. Sprawiedliwi odziedziczą ziemię i pozostaną w niej na zawsze”.
W Izajasza 65,17:25-XNUMX prorok mówi o warunkach na nowej ziemi. Opis zaczyna się od słów: „Oto bowiem stwarzam nowe niebo i nową ziemię”. .
Podstawą naszej wiary jest sama Biblia!!! Ponieważ w książce EGWhite’a „Wielki bój” wersety z Izajasza 11,7.8:172 nie zgadzałyby się z twierdzeniem zawartym w „Wybrane przesłania I, s. 674”, zostały po prostu pominięte na stronie XNUMX tej książki. Prymat Biblii nie jest zachowany!
Uzupełnieniem niniejszego opracowania jest artykuł: „Nowa Ziemia – sens i bezsens życia”, znajdujący się na tej stronie, nr 7. Szczerze polecamy!